Lubisz moją stronę?
Wyraź to !












































POLECAM STRONY i BLOGI:

























Rząd skrócony




Zwykłe rzędy, robione od pierwszego do ostatniego oczka mają oba brzegi równe, tzn. tej samej długości.

Jeśli jednak w pewnym momencie rzędu obrócimy robótkę i "zawrócimy", będzie to właśnie rząd skrócony.

Nieprzerobione oczka to oczka oczekujące (linia przerywana). Po ich stronie długość brzegu ulegnie skróceniu, od strony rzędów skróconych długość brzegu się zwiększa.

Przerobienie oczek oczekujących można nazwać rzędem wydłużającym.

Rzędy skrócone można robić na jednym brzegu lub na obu brzegach dzianiny,


można je też robić w środku.




Dzięki tej technice możemy:
- kształtować brzegi dzianiny (zamiast zamykać oczka, oczekują, a potem zamykamy wszystkie w jednym rzędzie)
- tworzyć zaszewki poziome wrabiane,
- zwężać lub rozszerzać brzegi dzianiny
- zmieniać kierunek pracy tworząc ciekawe kształty i wyroby
- robić geometryczne figury trójwymiarowe (piłka)



Znaczniki

Moment obracania robótki najlepiej oznaczać sobie znacznikami. Ja w tym celu wykorzystałam spinacze biurowe.
W zależności od robótki, może nam być potrzebne od jednego do kilku znaczników.
Nakładamy je na nitkę, którą owijamy dwa razy na palcu wskazującym lewej ręki i trzymamy je pomiędzy owinięciami.
W razie potrzeby rozluźniamy owinięcia wokół palca, bierzemy najbliższy znacznik i zawieszamy na robótce.
To samo, tylko "w drugą stronę" robimy przy zdejmowaniu znaczników, zawieszamy je z powrotem na nitce z kłębka.




Jest kilka sposobów robienia rzędów skróconych.



Poniższe metody mają zastosowanie nawet, gdy rząd skrócony kończy się 2-3 razy w tym samym miejscu:
1. odradzam pierwszą metodę oraz metody dla dżerseja lewego, powstaną bardzo wyraźne dziury,
2. przy drugiej metodzie, będzie kilka owinięć wokół tego samego oczka, efekt może być zamierzony,
3. najlepiej skorzystać, z którejś z pozostałych metod, z tą różnicą, że nie przerabiamy oczka i jednej nitki, ale oczko i kilka nitek - jako jedno oczko.


1. Podstawowa metoda

Po obróceniu robótki, w rzędzie skróconym, oczko brzegowe przerabiamy lub przekładamy. Potem, gdy rząd wydłużamy, nie robimy nic, aby zapobiec powstawaniu dziurek w miejscu, gdzie rząd był krótszy.
Przy cienkich drutach i grubszej włóczce, lub przy ciasnych splotach, dziurek może wcale nie być widać.
Jednak nie jest to idealna metoda, choć najłatwiejsza.


Po obróceniu robótki pierwsze oczko (czyli brzegowe) przerabiane.


przekładane



2. Owinąć oczko i obrócić


Gdy dojdziemy na koniec rzędu skróconego, na lewym drucie zostaje liczba oczek podana w opisie wyrobu. Pierwsze z tych oczekujących oczek przekładamy na chwilę na lewy drut. Gdy są to oczka prawe, nitka jest z tyłu robótki.

Przekładamy nitkę na drugą stronę robótki, w tym przypadku do przodu, owijając ją wokół oczka.
Po czym oczko przekładamy z powrotem na lewy drut.
Dopiero wtedy obracamy robótkę i przerabiamy oczka, pierwsze oczko, tzw. brzegowe, też przerabiamy !

Z drugiej strony, jeśli mamy znów rząd skrócony robimy taką samą owijkę wokół oczka.
Jest to lewa strona, więc przed przełożeniem oczka oczekującego nitkę mamy z przodu, po przełożeniu oczka przekładamy nitkę do tyłu, owijając w ten sposób oczko oczekujące.

Gdy przychodzi moment wydłużenia rzędu, przerabiamy oczka, które oczekiwały.



W efekcie nie ma żadnych dziur w miejscach skracania rzędów, ale jest widoczna (na tle oczek prawych) pozioma nitka, którą owijaliśmy oczka.

Na tle oczek lewych owinięcia nie widać.


3. Owinięcie przerabiamy razem z oczkiem oczekującym

Zaczynamy jak w powyższej metodzie, czyli w momencie skracania rzędu, pierwsze z brzegu oczko oczekujące owijamy nitką.
Jednak w momencie wydłużania rzędu owinięcie zdejmujemy z oczka...



nakładamy na lewy drut i przerabiamy tak aby "owinięcie" było z lewej strony roboty. W razie potrzeby oczka należy obrócić przed przerobieniem.

Z drugiej strony robimy to samo, w taki sposób aby "owinięcie" było z lewej strony roboty.




Jeśli oczko nakładane będzie zamknięte z oczkiem oczekującym po lewej stronie otrzymujemy ładną powierzchnię oczek prawych.

Jeśli jednak oczko nakładane znajdzie się po niewłaściwej stronie, będzie widoczne na tle oczek prawych.

Za to nie będzie widoczne jeśli to oczka lewe są prawą stroną.

Tak wygląda lewa strona, gdy oczko nakładane jest po lewej stronie. W postaci pętelki wielkości oczka.

4. Chwytanie nitki

Zasadniczo robimy jak w metodzie powyżej, ale zamiast nitkę owijać wokół oczka oczekującego, chwytamy ją agrafką lub innym znacznikiem i obracamy robótkę.



Nakładamy nitkę trzymaną przez agrafkę lub znacznik i przerabiamy razem z oczkiem oczekującym tak, by oczko nałożone znalazło się po lewej stronie robótki.




Efekty są dokładnie takie same jak powyżej.





5. Z oczkiem brzegowym przekładanym



Robimy dokładnie jak w Chwytanie nitki,
ale oczko brzegowe po obróceniu robótki
po rzędzie skróconym
przekładamy bez przerobienia.

Przy rzędzie wydłużonym, schwytaną nitkę nakładamy i przerabiamy z oczkiem oczekującym tak, aby oczko nałożone znalazło się po lewej stronie robótki.


Oczka prawe = prawa strona.
Oczko nakładane zamknięte po lewej stronie.


Oczka prawe = prawa strona.
Oczka nkakładane zamknięte z oczkiem oczekującym po stronie prawej.
Wyglądają jak nitki owinięte wokół oczka.


Oczka lewe = prawa strona.
Oczko brzegowe supełkowe, oczko nakładane po lewej stronie.


Oczka lewe = prawa strona.
oczko brzegowe przekładane (bez supełka), oczko nakładane po lewej stronie.


Oczka lewe = prawa strona.
Oczko brzegowe przekładane, oczko nakładane po prawej stronie.


Oczka lewe = prawa strona.
Oczko brzegowe supełkowe, oczko nakładane po prawej stronie.




6. Oczko brzegowe przekładane, nitka oczka, bez znaczników




Na końcu rzędu skróconego nie łapiemy nitki z kłębka w żaden sposób (granatowa nitka).
Na początku kolejnego rzędu pierwsze oczko (brzegowe) przekładamy bez przerobienia (fioletowe oczko).

Gdy wracamy w to miejsce w celu wydłużenia rzędu przerabiamy wszystkie oczka do "dziury". Na lewym drucie pierwsze oczko (żółte) układamy aby po przerobieniu "pętla" była po lewej stronie.
Na drut nakładamy nitkę oczka poniżej tego, które właśnie przerobiliśmy (sposób chwycenia dowolny, na schemacie od przodu). Przerabiamy razem te dwa oczka
(na schemacie jako 2 o. pr. razem od spodu).



Ważne by prawidłowo ułożyć oczka do przerobienia razem, aby pętelka była po lewej stronie (patrz schematy ze strzałkami przerabiania w metodzie nr 3).

Zaletą oprócz braku dziur, jest to że nie potrzebujemy tutaj znaczników lub agrafek do łapania nitki.
Lewa strona.
Może nawet uchodzić za prawą stronę, czyli dżersej lewy.






Dla dżerseja lewego

Poniżej kilka prostych metod dla dżerseja lewego.



Oczywiście mowa w nich o ostatnim oczku rzędu skróconego i pierwszym oczku rzędu wydłużonego.


7. Dwa oczka z dwóch

drugie z dwóch przekręconych oczek

Po lewej stronie łączenie jest prawie nie widoczne, po lewej mały supełek.


8. Dwa oczka z dwóch

metoda krzyżowania oczek

Z prawej strony prawie nie widać łączenia, po lewej stronie widać jedną nitkę oczka, które jest skrzyżowane.

9. Dodać oczko i dwa oczka razem

Przed ostatnim oczkiem rzędu skróconego dobieramy oczko.
Np. nakładamy na lewy drut nitkę oczka z rzędu poniżej.

I przerabiamy oczko na lewo lub na prawo (w zależności od strony robótki)

Kolejne dwa oczka przerabiamy razem.

Po lewej stronie widać ułożone na skos oczko prawe.


10. Krzyżowanie oczek

Oczka krzyżujemy, w dowolną stronę.

Po prawej stronie prawie nie widać (jak na powyższych zdjęciach).
Po lewej stronie mamy efekt krzyżowania oczek.